O los tres o ninguno
Con toques de humor (en ocasiones bastante negro) nos muestra
la represión iraní, las revueltas y los cambios que en lugar de mejorar,
empeoran la situación social.
Jóvenes luchadores, cárcel y libertad. Exilio lejos de su
tierra.
Escenas destacadas: registro policial a los ocupantes del
coche (con bebé), detención sin su hijo pequeño que se queda atrás solo (en la
calle), paso por las montañas nevadas en su huida y llamada de teléfono desde
Francia en silencio para comunicar que están vivos.
Me gusta sobre todo la primera parte. El director, guionista y actor habla de su familia. Entretenida sin renunciar a las pinceladas socio-políticas que marcan vidas.
Sinopsis: Historia sobre el pequeño Kheiron, sus padres, Hibat y Fereshteh, dos personas de un optimismo irreductible, y sobre el viaje que emprendieron años atrás desde una pequeña población al sur de Irán hasta París.
Título original: Nous trois ou rien. Dirección y guion: Kheiron. Reparto: Kheiron, Leïla Bekhti, Gérard Damon. Fotografía: Jean-François Hensgens. Francia 2015, 97 min.
As cicatrices do caranguexo
Non penso que sexa doado falar (escribir) destes temas cos máis cativos. Nin cos adultos. En calqueira caso abúsase das loitas como recurso de afrontamento. Un pouco farta dunha linguaxe tan bélica ou guerreira.
Sinopse: Saír sen danos dunha liorta co capitán Cancro non é cousa doada. Cando
menos levarás de recordo algunha cicatriz revirada e, de seguro, unha historia
que contar. Como a que a avoa de Nico e Bruno lles lembra aos seus netos, onde
relata a batalla que os pais dos nenos tiveron que librar contra tan temido
personaxe.
Edicións Xerais, Vigo 2021. 56 páxinas. Podes acceder ao inicio do libro.
No hay comentarios:
Publicar un comentario