domingo, 19 de mayo de 2019

Letras Con Optimismo dedicadas a Vigo


La protagonista de mayo es Vigo. Nuestra ciudad nos acerca de un modo especial a los argumentos de ficción. Recorremos calles y enclaves con toques de atención a detalles (arquitectónicos, sobre su creación) que se nos escapan. De pronto nos sorprendemos pensando en la de veces que “he pasado por ahí, y no me había fijado”, o “nunca estuve dentro”. Para algunos autores sirve de pretexto para contar otra historia para poner en valor, para mostrar y recuperar la memoria.

Libros que comentamos:

Relatos na rúa de Editorial Elvira


A colección «Relatos na rúa» é unha maneira diferente de coñecer a cidade olívica. A través dunha selección dos mellores relatos de cada edición do Certame Nacional de Relatos Vigo Histórico, poderemos percorrer as rúas de Vigo con outros ollos e mergullarnos nos mundos creados por cada un dos autores e das autoras.

A destacar las obras de Domingo VillarOjos de agua y La playa de los ahogados 

El último barco 


La hija del doctor Andrade vive en una casa pintada de azul, en un lugar donde las playas de olas mansas contrastan con el bullicio de la otra orilla. Allí las mariscadoras rastrillan la arena, los marineros lanzan sus aparejos al agua y quienes van a trabajar a la ciudad esperan en el muelle la llegada del barco que cruza cada media hora la ría de Vigo.
Una mañana de otoño, mientras la costa gallega se recupera de los estragos de un temporal, el inspector Caldas recibe la visita de un hombre alarmado por la ausencia de su hija, que no se presentó a una comida familiar el fin de semana ni acudió el lunes a impartir su clase de cerámica en la Escuela de Artes y Oficios.
Y aunque nada parezca haber alterado la casa ni la vida de Mónica Andrade, Leo Caldas pronto comprobará que, en la vida como en el mar, la más apacible de las superficies puede ocultar un fondo oscuro de devastadoras corrientes.

Nº de áginas: 712
Editorial: SIRUELA, 2019
ISBN:978-84-17624-27-9

Con expectativas muy elevadas me dispongo a empezar esta tercera entrega, tras una espera dilatada de 10 años. Al principio, el grosor, me asustó un poquito, en parte por miedo a engancharme y no soltarlo. El tiempo para leer esta cantidad de páginas es considerable, y a veces sale de las sagradas horas de sueño.
Una vez más, lo consigue, con aparente facilidad. Es un texto ágil, capítulos breves y abundante diálogo. A ritmo pausado, para poder saborear cada paisaje, cada encuentro, cada sonido.
Muy recomendable.

 Vicvs. Un lugar do común de Beto Luaces


Iridium de Francisco Castro


Iridium é unha historia de amor. Ou é unha historia de discriminacións e inxustizas. Ou é unha historia sobre a amizade máis aló das dificultades. Ou é unha historia sobre unha raíña do Instagram e un malote moi malo.
Esta novela conta a historia de Iris, unha rapaza que cursa primeiro de bacharelato e que, coma tantas e tantos do seu tempo, quere vivir a vida con intensidade. Pero Iris ten, ademais, unha discapacidade froito dun accidente de tráfico que lle deixa secuelas importantes. É unha raíña do Instagram, onde ten milleiros de seguidores en todo o mundo. Seareiros que ignoran o que lle pasa e que se o soubesen igual non a quererían tanto. É, pois, unha novela de denuncia da hipocrisía de moitos “normais” que desprezan a todas e a todos os que son diferentes.
Mais, sobre todo, Iridium conta unha historia de amor.
Porque todas e todos, independentemente do que nos suceda, sentimos igual.
E Iris sente, e goza, e chora, e ri, e sofre coma calquera.

Nº de páginas: 108
Editorial: GALAXIA, Vigo 2018
ISBN: 9788491511939

Gustoume moitísimo. Tan pronto comezas a ler, non podes deiexalo. Estilo áxil. Tema abordado dende a empatía. Moi ben trazados os diferentes persoaxes, as suas emocións e inquietudes.

Extracto seleccionado:
Mario e eu somos os raros.
E non o somos por, digamos, as nosas particularidades. Sómolo porque, coa súa ollada, os outros fannos sentir así.

Del mismo autor: Tienes hasta las 10:00.

Fran Alonso: Males de cabeza y Terraza.


Un huevo para un capricho sexual de Julio Alonso



Un huevo para un capricho sexual relata las aventuras sexuales de Emeka, su protagonista principal, un inmigrante negro de muy buena presencia, culto, sensible y discreto que se prostituye para sobrevivir y que se ve envuelto en un misterioso y divertido enredo en compañía de unos amigos de los que forma parte el propio autor. Estos hechos acontecieron en el Casco Vello de la ciudad de Vigo en el año 2012 y se cuentan con un lenguaje muy próximo y sin artificios y con la autorización de sus protagonistas, algunos de los cuales prefieren seguir en el anonimato.

Páginas: 144
Editorial Elvira. Vigo, marzo 2013.
ISBN: 978-84-939564-9-3

Pequeña travesura. Lo lees y parece que estás en medio de las conversaciones, de aquí para allá por el Casco Vello de Vigo. Personas reales y personajes bajo pseudónimo. ¿Realidad, ficción, mezcla?
No me convence su forma de relatar, de expresión.
Precioso libro de tapa dura.

Extractos seleccionados:
Lo tengo muy claro, yo pongo en primer lugar la ética, luego la familia y los amigos, y en tercer lugar el trabajo; en ese orden. Estoy convencido de que la vida tiene que tener esa estructura de prioridades porque si cambias una de ellas por otra, la cosa ya no funciona como debe funcionar y se puede hacer mucho daño a uno mismo y a los demás.

-      ¿Prefieres el cielo o el infierno?
-      Yo prefiero el infierno, por aquello de la aventura.

…en mi opinión, la gente que ama a los animales son buena gente.


Veinte mil leguas de viaje submarino de Julio Verne


Hay una mención a Vigo, y el libro fue escrito antes de que el autor visitara nuestra ciudad.

Jules Verne e a vida secreta das mulleres planta de Ledicia Costas
Opinión – O recuncho dolector:

Os fillos do mar de Pedro Feijoo


Simón Varela é un mediocre arquitecto residente en Vigo. Un día recibe unha chamada dunha señora da alta sociedade viguesa, Isabel Llobet, para que lle faga unha reforma nunha fonte da súa propiedade, nun pazo de Canido. Aos poucos días de comezar a reforma, Simón atopa un cofre pechado. Simultaneamente, a señora, xa maior, morre en estrañas circunstancias. A partir de aquí, o arquitecto vese involucrado nunha intrigante trama na que tamén parece estar envolta a familia da muller morta.Novela de aventuras, novela de intriga, escrita con ton humorístico, a acción de Os fillos do mar condúcenos detalladamente a través do Vigo de hoxe, cidade que en boa medida protagoniza tamén a novela. Ao tempo, a trama cóbrese cun atractivo pano histórico que nos conduce ata 1702, na Batalla de Rande, aínda que deixa tamén os seus elos na Guerra Civil española e nos tempos do nazismo alemán.Os fillos do mar é unha novela trepidante, que viaxa constantemente no tempo para atopar as claves dun presente que o protagonista precisa desvelar.

Nº de páginas: 432
Editorial: XERAIS, 2012
ISBN: 9788499143460

Moi entretido. Deses libros que podes leelo dun tirón. De narrativa áxil, con intriga e aventuras. Aprecio moito o seu sentido do humor e as referencias á arquitectura de edificios de Vigo.
Dí o autor que Vigo é o pretexto para contar una historia, para falar dun arquitecto, dos seus edificios, dos hoteís míticos da ciudade, para evocalos nas nosas memorias e prestarlles atención.
  

JUNIO 2019
 Sábado 15 – VI – 2019.

Natalia Ginzburg


¿Te animas a descubrirla? Hablan maravillas sobre su obra: Carmen Martín Gaite o Elena Medel.
  
Puedes descargar el resumen completo desde AQUÍ.


2 comentarios:

Fran dijo...

Que tal LU!
Buenas e interesantes las propuestas que nos traes. Sobre "El último barco" he oido algun comentario y lo ponen por las nubes. Tengo que leer mas...
Feliz semana, bicos:)

LU dijo...

Hola Fran:

Con el autor, Domingo Villar, estamos de acuerdo muchas personas, con gustos muy diferentes. Es de esas lecturas que te hace pasar un buen rato, que te lleva por sitios de Vigo y te intriga con la historia. Adictivo, cualquiera de sus tres libros.

Yo con mis Tengo que pudo días de más de 24 horas, y va a ser que no, jijiji

Buen inicio de semana

Biquiños